در روزهایی که انتخاب شهردار تهران برای سومین بار طی کمتر از دو سال اخیر، به یکی از مهمترین مباحث شهری تبدیل شده است، میتوان از زاویه جامع و البته متفاوت به موضوع نگاه کرد.
به گزارش ملک رادار و به نقل از دنیای اقتصاد*، آنچه میتواند به نهاد ناظر بر کار شهرداری برای «انتخاب فرد اصلح» برای شهرداری تهران کمک موثر کند، شناخت ویژگیهای مناسب برای شهردار تهران است. این ویژگیها به شکل خلاصه و مشخص، به شرح زیر است:
۱- توان مدیریت ۵۰ هزار میلیارد تومان بدهی و ۱۵ هزار میلیارد تومان درآمد را داشته باشد.
۲- برایش بلندمدت، مهمتر از کوتاهمدت باشد.
۳- حمل و نقل ریلی را مقدم بر اتوبانسازی بداند.
۴- علاوه بر آشنایی با ساختار و مناسبات قدرت، وجاهت سیاسیاش در حد و اندازههای نشستن پشت میز هیات دولت باشد.
۵- قانونمدار باشد.
۶- شهرداری را نهاد حکمروایی شهری و نه ابزار اعمال اراده سوداگران شهر فروش بداند.
۷- مالکیت خصوصی را ارج نهد.
۸- به حوزههای شهرسازی، اقتصاد، حمل و نقل،جامعه شناسی، عمران و محیطزیست، اشراف داشته باشد.
۹- به شفافیت و دسترسی آزاد عموم به اطلاعات پایبند باشد.
۱۰- به دنبال برونسپاری و کاهش حجم و هزینه شهرداری باشد.
۱۱- آنقدر معتبر و الهام بخش باشد که معاونان، مشاوران و مدیران قوی، عارشان نیاید با او کار کنند.
۱۲- مطالبه گر بارِ دولت بر دوش شهر باشد.
۱۳- شهر را یک سازمان اجتماعی و نه یک کارگاه ساختمانی بداند.
۱۴- درک روشنی از این موضوع داشته باشد که حوزه مدیریت شهری او تحت تاثیر پیرامون شهر است که تحت مدیریت او نیست.
۱۵- پوپولیست و شومن نباشد.
۱۶- حداقل به یک زبان خارجی، مسلط باشد.
۱۷- به دنبال توسعه درآمدهای پایدار برای شهر باشد.
۱۸- تحت تاثیر پروپاگاندا قرار نگیرد.
۱۹- مسلط به برنامهریزی استراتژیک باشد.
۲۰- برای فقرزدایی، توانمندسازی و عدالت، به دامان سوسیالیسم نغلتد.
۲۱- طیفی از کشورهای جهان را دیده باشد.
۲۲- حقوق شهروند برایش مهمتر ازحقوق حاکمیت باشد.
۲۳- به دنبال ارتقای هویت اجتماعی شهر باشد.
۲۴- بهرغم کاهش درآمد شهرداری، از صدور پروانه مجتمعهای تجاری بپرهیزد.
۲۵- نیازمند رزومهسازی برای خودش نباشد.
۲۶- فساد گریز و رانتزدا باشد.
۲۷- به حکمفرمایی بازار آزاد رقابتی برای کسب و کار خُرد ایمان داشته باشد.
۲۸- جوانگرا باشد.
۲۹- توان مدیریت بحران را داشته باشد.
۳۰- بیش از سرمایه فیزیکی به سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی بیندیشد
. ۳۱- معتقد به ظرفیت بخش خصوصی باشد.
۳۲- مردم را از ارکان احیای بافتهای نابسامان شهری بداند.
۳۳- تبعیض قومی و جنسیتی را ناروا بداند.
۳۴- مشورتپذیر و توصیهناپذیر باشد.
۳۵- دارای پارادایم فکری منسجم و هرمی باشد.
۳۶- شجاع و با اعتماد به نفس باشد.
۳۷- از یادش نبرد که تهران ظرفیت افزایش موجودی مسکن ندارد.
۳۸- با روابط بینالملل و جذب سرمایه خارجی آشنا باشد.
۳۹- نهادسازی و اصلاحات ساختاری را مقدم بر کلنگزنی پروژههای عمرانی بداند.
۴۰- پاسخگو باشد.
* بهروز ملکی، صاحبنظر اقتصاد شهری