برخی فعالان بازار مسکن معتقدند ضوابط شهرسازی موجود مانع از تمایل سازنده ها به ساخت خانه های هماهنگ با الگوی مصرف در شهرهای بزرگ شده است.
به گزارش ملکرادار و به نقل از پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، بازار مسکن طی سال های گذشته با یک چالش مهم و اساسی روبه رو بوده است. عدم تعادل میان تقاضا و عرضه مساله ای است که منجر به انباشت تقاضا از یک سو و افزایش قیمت واحدهای عرضه شده از سوی دیگر شده است. در این میان بررسی ها نشان می دهد یک عامل دیگر نبود تعادل میان عرضه و تقاضا را تشدید کرده است.
آنطور که فعالان بازار مسکن عنوان می کنند طی سال های اخیر با وجود تمایل بخش عمده متقاضیان خرید مسکن به ویژه خانه اولی ها به خرید واحدهای کوچک متراژ و میان متراژ ( کمتر از ۸۰ مترمربع) در شهرهای بزرگی همچون تهران، بخش عمده فایل های عرضه شده مربوط به واحدهای بزرگ متراژ یعنی بیش از ۱۰۰ مترمربع می شود.
در واقع اگرچه متقاضیان در بازار خرید و فروش مسکن از یک سو به دلیل هماهنگی با الگوی مصرف و از سوی دیگر به دلیل کاهش قدرت خرید ناشی از افزایش قیمت رخ داده در بازار مسکن، تمایل به خرید واحدهای با زیربنای کمتر از ۱۰۰ مترمربع دارند اما عمده واحدهای نوساز عرضه شده در بازار مسکن به ویژه در شهر تهران به آپارتمان های با زیربنای بیش از ۱۰۰ مترمربع اختصاص دارد.
از همین رو عمدتا متقاضیان امکان خرید واحدهای مسکونی نوساز را ندارند. در نتیجه چنین وضعیتی سبب شده عدم تعادل میان عرضه و تقاضا در بازار مسکن تشدید شود.
این در حالی است که بررسی ها نشان می دهد فروش واحدهای کوچک متراژ به دلیل آنکه تقاضای بیشتری برای آنها از سوی خریداران وجود دارد و بودجه خرید آنها با گروه بیشتری از متقاضیان هماهنگی دارد، ساده تر و سریع تر رخ می دهد.
به تعبیر دیگر فروش سریع تر واحدهای تکمیل تر و تامین بودجه مورد نیاز برای آغاز پروژه های ساختمانی جدید نیز مورد توجه سازندگان و عرضه کنندگان مسکن قرار دارد اما نکته و سوال مهم آن است که چرا سازندگان با وجود چنین دیدگاهی، تمایل و انگیزه ای به ساخت آپارتمان های مسکونی کوچک متراژ در سال های اخیر نشان نمی دهند؟
فعالان بازار مسکن در بررسی علت این مساله پاسخ می دهند یکی از مهم ترین عوامل موثر در کاهش انگیزه و تمایل سازنده ها به ساخت واحدهای مسکونی کوچک متراژ و مطابق با الگوی مصرف در شهرهای بزرگ، ضوابط شهرسازی است.
به گفته آنها ضوابط و قواعد شهرسازی پیش بینی شده از جمله تامین یک پارکینگ به ازای هر واحد مسکونی در شهری همچون تهران با توجه به متراژ زمین های قابل ساخت، عملا امکان ساخت تعداد واحدهای مسکونی بیشتر را از سازنده ها گرفته است.
از همین رو سازنده ها ترجیح می دهند به جای ساخت چند واحد کوچک متراژ در هر طبقه، به ساخت یک واحد بزرگ متراژ در یک طبقه اقدام کنند.
سعیدسعادتمند فعال بازار مسکن نیز با تایید این موضوع عنوان می کند: ضوابط شهرسازی ملاک عمل در شهر تهران عملا امکان ساخت واحدهای کوچک متراژ را در بخش زیادی از مناطق از سازندگان سلب کرده است.
وی می گوید: اگرچه تامین پارکینگ برای واحدهای نوساز ساخته شده در شهر تهران باتوجه به مساله کمبود پارکینگ های شهری اهمیت دارد اما مساله آنجاست که ضوابط موجود با شرایط اراضی قابل ساخت در تهران هماهنگی ندارد و از همین رو عملا امکان تامین پارکینگ برای تعداد واحدهای مسکونی بالا در یک مجتمع را سلب می کند.
نکته مهم آنکه طی سال های اخیر آمارهای رسمی نشان می دهد بیش از نیمی از واحدهای مسکونی خرید و فروش طی هر ماه در شهر تهران مربوط به واحدهای مسکونی با متراژ کمتر از ۸۰ مترمربع بوده است.